Największy żaglowiec szkolny świata zmienił port macierzysty. Sedov pożegnał się z dalekim Murmańskiem i przeszedł pod kuratelę Państwowego Uniwersytetu Technicznego w Kaliningradzie. Ta uczelnia jest też armatorem innego czteromasztowego barku – Kruzenshterna.
Po 26 latach Państwowy Uniwersytet Techniczny w Murmańsku przestał być armatorem Sedova. Decyzję o zmianie macierzystego portu i przebazowanie statku na Bałtyk podjęto na szczeblu ministerialnym w Moskwie. Jak tłumaczą przedstawiciele nowego właściciela żaglowca, dzięki wspólnemu zarządzaniu Kruzenshternem i Sedovem uda się zracjonalizować koszty ich funkcjonowania. Poza tym, to właśnie stocznie w okręgu kaliningradzkim mają największe doświadczenie w prowadzeniu remontów obu jednostek, których wiek i parametry są zbliżone. Nie bez znaczenia przy podejmowaniu decyzji o zmianie był też fakt, że Sedov najczęściej pływa po akwenach morza Północnego i Bałtyckiego, dokąd znaczenie bliżej z Kaliningradu niż z położonego na dalekiej północy Murmańska.
Warto przypomnieć, że dla największego żaglowca szkolnego świata to powrót na Bałtyk. Do 1991 roku portem macierzystym statku była Ryga. Po upadku Związku Radzieckiego miasto stało się stolicą niepodległej Łotwy, więc Rosjanie musieli mu znaleźć nowy dom. Wybór padł na Murmańsk i tamtejszą wyższą uczelnię techniczną.
Największy szkolny żaglowiec świata
Sedov to największy żaglowiec szkolny świata. Wybudowano go w 1921 roku w Kilonii. Jako Magdalene Vinnen II pływał pod niemiecką banderą pełniąc rolę statku towarowego na południowoamerykańskiej trasie dookoła Hornu. Przewoził m.in. chilijską saletrę, brytyjski węgiel oraz jęczmień. W 1936 roku zmienił armatora na Norddeutscher Lloyd, co wiązało się też z nową nazwą – Kommodore Johnsen. Po II wojnie światowej statek przekazano Związkowi Radzieckiemu jako zadośćuczynienie za straty wojenne. Nazwano go na cześć rosyjskiego podróżnika i badacza polarnego – Gieorgija Sedova. Między 1957 i 1966 rokiem jednostka przeprowadziła szereg badań oceanograficznych. Regularnym uczestnikiem regat i zlotów żaglowców stała się dopiero w latach 80. Jej znakiem rozpoznawczym był wówczas biały kadłub. Obecne czarne malowanie nawiązuje do przedwojennych tradycji. Powodem, dla którego w 2005 roku zdecydowano się na zmianę barwy był udział w filmie opowiadającym o tragicznym zatonięciu innego wielkiego żaglowca – Pamira.
W latach 2012-13 Sedov po raz pierwszy odbył okołoziemski rejs. Wyprawa rozpoczęła i zakończyła się w St. Petersburgu, trwała 13 miesięcy, a na trasie statku znalazły się aż 32 porty. Sedov jest barkiem o długości całkowitej 117,5 m. Jego maszty osiągają wysokość 58 m. Można na nich postawić 32 żagle o łącznej powierzchni 4192 m kwadratowych. Stałą załogę tworzą 54 osoby. Ponadto, podczas rejsów szkoleniowych na statku mustruje około 150 kadetów.