Signora del Vento to drugi pod względem wielkości żaglowiec włoski (po słynnym Amerigo Vespucci).

 

Całkowita długość jednostki wynosi 82,9 metrów. Na trzech masztach o wysokości 50 metrów nosi 15 żagli o łącznej powierzchni ponad 2300 metrów kwadratowych. Maksymalna prędkość statku pod żaglami to 12 węzłów. Portem macierzystym barkentyny jest Rzym, a armatorem Istituto di Istruzione Secondaria Superiore Giovanni Caboto – szkoła morska z siedzibą w miejscowości Gaeta. Żaglowiec służy do szkolenia uczniów tej placówki, natomiast poza okresem praktyk pływa z pasażerami jako jednostka czarterowa. W rejs wybrać się na nim mogą maksymalnie 54 osoby. Ciekawostką jest specjalna platforma na rufie, która po opuszczeniu wykorzystywana jest jako doskonałe miejsce do kąpieli w morzu.

 

 

Statek ma polski rodowód. Powstał w 1962 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni jako trzynasty w serii dwudziestu trawlerów burtowych typu B-20. Jednostkom z tej udanej grupy nadawano nazwy polskich jezior. W tym wypadku było to Gopło (numer burtowy SWI 180). Operatorem „jeziorek” było świnoujskie Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich „Odra”. Akwenami, na których najczęściej łowiło Gopło było Morze Północne i Atlantyk. W 1989 roku statek kupił kapitan Heinz Hoss w celu przerobienia go na żaglowiec. Prace nad przebudową zostały przeprowadzone w Szczecinie i Świnoujściu. Kadłub pomalowano na biało, posadowiono i otaklowano maszty oraz bukszpryt i w 1990 roku jednostka mogła rozpocząć nowe życie pod nazwą Peace. Nowa była też bandera – żaglowiec zarejestrowano w karaibskim kraju Saint Vincent i Grenadyny. Jednostka była częstym gościem letnich festiwali żeglarskich w Europie – głównie w Niemczech. Brała udział w regatach The Cutty Sark Tall Ships Races. Pływała też z pasażerami z całego świata na Karaiby i na Wyspy Kanaryjskie.

 

 

W 2005 roku żaglowiec został wystawiony na sprzedaż. Wpadł w oko Włochom, którzy sprowadzili go do siebie, nadali nazwę Signora del Vento (co po włosku oznacza „panią wiatru), wyremontowali, zmienili kolor kadłuba na czarny i eksploatują do dziś. W nocy z 16 na 17 listopada 2019 roku podczas sztormu szalejącego w porcie Gaeta (75 km od Rzymu), barkentyna została poważnie uszkodzona. Podczas potężnej wichury, naporu wiejącego z prędkością 90 kilometrów na godzinę wiatru nie wytrzymały cumy jednostki, która została zepchnięta na mieliznę. Signora del Vento straciła jeden z trzech masztów, drugi został mocno uszkodzony. Na szczęście nikt z załogi nie odniósł większych obrażeń.

 

Krzysztof Romański

Zdjęcie w nagłówku: www.signoradelvento.com

 

Signora del Vento (Włochy)

Długość: 82,9 m
Liczba masztów: 3
Typ: barkentyna
Tonaż: 818
Rok budowy: 1962
Miejsce budowy: Gdynia
Port macierzysty: Rzym