Po 31 latach przerwy polska jednostka została uhonorowana prestiżową nagrodą Boston Teapot Trophy. Przyznawane przez Sail Training International wyróżnienie w tym roku trafiło do Fryderyka Chopina.   

 

To jedna z najbardziej prestiżowych nagród w świecie żaglowców. Od 1964 roku przyznawana jest tej jednostce, która płynąc pod żaglami pokona najdłuższy dystans w ciągu 124 godzin (5 dób i 4 godziny). Dotychczas polski żaglowiec zdobył ją tylko raz. W 1988 roku najlepszy okazał się Dar Młodzieży, który podczas rejsu dookoła świata w zadanym czasie przemierzył na żaglach 1241 mil. W tym roku trofeum trafiło do szczecińskiego brygu Fryderyk Chopin.

 

– Na trasie Fernando de Noronha – Barbados udało nam się pokonać dystans 1218 mil morskich. Działo się to w grudniu ubiegłego roku podczas rejsu w ramach Niebieskiej Szkoły – informuje Bartłomiej Skwara, kapitan STS Fryderyk Chopin.

 

Nagrodę odebrał wspólnie z właścicielem jednostki – Piotrem Kulczyckim – w Antwerpii w trakcie dorocznej konferencji Sail Training International.

 

Historia trofeum sięga roku 1964, kiedy to po transatlantyckiej Operacji Żagiel żaglowce wracały z Bostonu do Europy. Sponsor jednego z jachtów oświadczył, że przekaże dodatkowe środki, jeśli jednostka weźmie udział w regatach. Trudno było na szybko zorganizować tradycyjny wyścig. Postawiono więc na pojedynek korespondencyjny – wygrać miał żaglowiec, który w ciągu doby pokona najdłuższy dystans. Pierwszym zwycięzcą został włoski jacht Corsaro II pod komendą kapitana Augustino Straulino – złotego medalisty olimpijskiego w klasie Star z Igrzysk w Helsinkach w 1952 roku.

 

Najwięcej trofeów do tej pory (9) zdobyły: hiszpański szkuner urejony Juan Sebastian de Elcano oraz argentyńska fregata Libertad. O jedno zwycięstwo mniej na koncie ma norweski Statsraad Lehmkuhl, który w ostatnich latach seryjnie wygrywał Boston Teapot Trophy. Poniżej pełna lista triumfatorów:

 

2019: Fryderyk Chopin (Polska)
2018: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2017: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2016: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2015: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
2014: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2013: Cuauhtemoc (Meksyk)
2012: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2011: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2010: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2009: Sagres (Portugalia)
2008: Statsraad Lehmkuhl (Norwegia)
2007: Libertad (Argentyna)
2006: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
2005: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
2004: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
2003: Cuauhtemoc (Meksyk)
2002: Cuauhtemoc (Meksyk)
2001: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
2000: Libertad (Argentyna)
1999: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
1998: Libertad (Argentyna)
1997: Juan Sebastian De Elcano (Hiszpania)
1996: Nie przyznano
1995: Kaiwo Maru (Japonia)
1994: Kaiwo Maru (Japonia)
1993: Nippon Maru (Japonia)
1992: Libertad (Argentyna)
1991: Kaiwo Maru (Japonia)
1990: Kaiwo Maru (Japonia)
1989: Nippon Maru (Japonia)
1988: Dar Młodzieży (Polska)
1987: Libertad (Argentyna)
1986: Nippon Maru (Japonia)
1985: Libertad (Argentyna)
1984: Nie przyznano
1983: Gorch Fock (Niemcy)
1982: Cisne Branco /jacht/ (Brazylia)
1981: Libertad (Argentyna)
1980: Nie przyznano
1979: Juan Sebastian de Elcano (Hiszpania)
1978: Nie przyznano
1977: Nie przyznano
1976: Libertad (Argentyna)
1975: Nie przyznano
1974: Juan Sebastian de Elcano (Hiszpania)
1973: Eagle (USA)
1972: Eagle (USA)
1971: Esmeralda (Chile)
1970: Gloria (Kolumbia)
1969: Gorch Fock (Niemcy)
1968: Gorch Fock (Niemcy)
1967: Gorch Fock (Niemcy)
1966: Libertad (Argentyna)
1965: Gorch Fock (Niemcy)
1964: Corsaro II (Włochy)

 

Krzysztof Romański

7.12.2019 r.

Fotografia w nagłówku: Thomas Trebern / Belle Poule