To niezwykle ważny świadek historii francuskiej żeglugi. Le Marite, jedyny zachowany żaglowiec, który niegdyś łowił ryby u wybrzeży Nowej Fundlandii, obchodzi setne urodziny. Z tej okazji w macierzystym Granville świętowano cały weekend.
Krzysztof Romański, 25.06.2023 r.
To było święto całego miasta. W starym porcie Granville, z którego przez wieki wypływano na łowiska północnego Atlantyku w poszukiwaniu dorszy, przez weekend 24-25 czerwca celebrowano setne urodziny miejscowego żaglowca. Barkentyna Le Marite, świetnie znana w Polsce z trzech wizyt (w Gdańsku i Gdyni – pisaliśmy o nich tutaj oraz tutaj), była w centrum uwagi mieszkańców i turystów. Urządzono aż dwie żeglarskie parady, na ustawionej przy burcie statku scenie odbywały się koncerty, a wieczorami pokazy z cyklu światło i dźwięk, traktujące o historii jednostki.
Historia Le Marité
Le Marité zwodowano w 1921 roku w stoczni w Fécamp w Normandii. Nazwa powstała jako skrót imion córki właściciela – Marii Teresy. Otaklowany jako szkuner statek wszedł do służby dwa lata później – 22 czerwca 1923 roku. Ma 45 metrów długości całkowitej, a łączna powierzchnia jego 16 żagli to 650 metrów kwadratowych. Jest ostatnim francuskim żaglowcem, który w przeszłości wykorzystywano do połowu dorsza u wybrzeży Nowej Fundlandii. Takiej przeszłości nie mają podobne, choć nieco mniejsze, bliźniaki Belle Poule i Etoile, o których pisaliśmy tu. Wybudowano je dekadę później i od początku przeznaczone były do szkolenia.
Bretońscy i normandzcy rybacy przez kilka stuleci wyprawiali się na nowofundlandzkie łowiska na pokładach drewnianych szkunerów. Po dotarciu na miejsce żaglowce zamieniały się w statki-bazy, a na wodę spuszczano niewielkie dwuosobowe łódki. Złowione ryby trafiały do ładowni. Po kilku tygodniach, gdy te były już pełne, statki wracały do Europy (zresztą, podobnie jak żaglowce z portugalskiej białej floty, m.in. Santa Maria Manuela, o której pisaliśmy tutaj).
W 1930 roku Le Marité trafiła w ręce armatora z Danii, który znalazł dla niej nowy akwen – wody w okolicach Islandii. W połowie lat 50. statek przebudowano – pozbawiono masztów i wyposażono w silnik. Wciąż jednak wykorzystywano do połowów. W 1978 roku niszczejącą jednostkę kupili Szwedzi, którzy ponownie zrobili z niej żaglowiec. Zmienili też nazwę na Bla Marité af Pripps. Pod banderę francuską statek wrócił dopiero w 2003 roku. Zakupiono go ze środków publicznych pochodzących od kilku normandzkich gmin. Portem macierzystym została miejscowość Granville. W trakcie 6-letniego remontu, na który wydano 5 milionów euro, zmodyfikowano ożaglowanie. Dzisiejsza Le Marité to już nie szkuner, a barkentyna.